رقص چوگان یا جشن کرمانجی خراسان شمالی چون رقص های شرق و مرکز خراسان در دایره و دور انجام می گیرد و به صورت زنجیره ای و سلسله ای هستند. نخست با ریتمی آرام و سنگین آغاز و به مرور تند و تندتر می شوند. ادوار رقصی بعد از آرام و تند شدن دوباره از سر گرفته می شود و همواره پس از همهمه و حرکت های تند، ریتم آهسته می شود. رقص چوگان در جشن ها و اعیاد مردم این استان با شور و اشتیاق انجام می شود. اصل و ریشه این آیین به خراسان شمالی برمی گردد. رقص چوگان با عنوان رقص چوب کرمانجی انجام می شود. کرمانجها تیره ای از کردهای دلاور غرب ایران هستند که در اوج قدرت دوره صفویه برای مقابله با ازبکهایی که به شمال شرق ایران حمله می کردند در این منطقه ساکن شدند و به حفاظت از مرزهای سرزمین پرافتخار ایران پرداختند. جالب است بدانید که در خراسان شمالی سه زبان کاملا متفاوت (لهجه نه، بلکه زبان) کرمانجی، ترکی و ترکمنی وجود دارد. آیین ورشرنگ که در حقیقت رقص چوب کرمانجی است مربوط به خراسان شمالی و شهرهای بجنورد، شیروان، اسفراین و آشخانه است.

رقص چوگان